Online Derste Ebeveynin Rolü: Destek Olun, Öğretmen Olmayın

Online Derste Ebeveynin Rolü: Destek Olun, Öğretmen Olmayın

Çocuğumuzun online dersini izlerken, takıldığı bir kelimede ona sufle vermek veya yanlış bir cevabını usulca düzeltmek... Bu yardım etme içgüdüsü, ebeveynliğimizin en doğal parçasıdır. Amacımız iyi niyetlidir: Çocuğumuzun başarılı olmasını ve zorlanmamasını isteriz.

Peki bu "yardım", her zaman gerçekten yardımcı oluyor mu? Yoksa farkında olmadan, çocuğumuzun öğrenme yolculuğuna ve öğretmeniyle kurduğu o değerli bağa engel mi oluyoruz?

Modern eğitimde ebeveynin rolü, bir "öğretmen" olmaktan çok, bir "destekleyici" olmaktır. Gelin, bu iki rol arasındaki o ince ama çok önemli çizgiyi birlikte keşfedelim.

"Öğretmen" Rolü Neden Zararlı Olabilir?

İyi niyetle yapılan müdahaleler, bazen beklenmedik olumsuz sonuçlar doğurabilir:

• Özgüveni Zedeler: Sürekli düzeltilen veya cevabı kulağına fısıldanan bir çocuk, zamanla "Kendi başıma yapamam" mesajını alır. Hata yapmaktan korkmaya başlar ve denemekten çekinir. Oysa öğrenmenin en temel parçası, özgürce hata yapabilmektir.
• Öğretmen-Öğrenci Bağını Zayıflatır: Online ders, öğretmen ile öğrenci arasında kurulan özel bir bağdır. Ebeveyn sürekli araya girdiğinde, bu bağ zayıflar. Ayrıca öğretmen, çocuğun gerçek seviyesini ve nerede zorlandığını tam olarak anlayamaz, bu da dersin verimini düşürür.
• Öğrenme Fırsatını Çalar: Bir hata, bir başarısızlık değil, bir öğrenme fırsatıdır. Öğretmen, o hatayı kullanarak konuyu farklı bir yoldan anlatabilir. Ebeveyn anında müdahale ettiğinde, bu değerli öğrenme anını hem öğretmenin hem de çocuğun elinden almış olur.

"Destekleyici Ebeveyn" Rolü Nedir ve Nasıl Uygulanır?

Peki, doğru rol nedir? İşte bir destekleyici ebeveynin üç temel görevi:

• Teknik Destek Ekibi Olun: Sizin ders sırasındaki en önemli göreviniz, teknolojinin kusursuz çalıştığından emin olmaktır. İnternet mi koptu, ses mi gelmiyor? İşte bu an, sizin sahneye çıkıp sorunu çözeceğiniz andır. Teknik konularla siz ilgilenerek, öğretmen ve öğrencinin sadece derse odaklanmasını sağlarsınız.
• Sessiz Bir Tezahüratçı Olun: Özellikle küçük yaş gruplarında, çocuğunuzun sizin yakında olduğunuzu bilmesi ona güven verir. Ancak bu, kameranın açısında veya sürekli dibinde olmanız gerektiği anlamına gelmez. Odanın bir köşesinden ona atacağınız sıcak bir gülümseme veya ders sonunda kaldıracağınız bir "başparmak" işareti, en büyük desteğinizdir.
• Ders Öncesi ve Sonrası Koçu Olun: Asıl rolünüz dersin dışında başlar ve biter. Dersten önce onun hazır olduğundan emin olun, dersten sonra ise öğrendiklerini size anlatması için onu teşvik edin. Unutmayın, siz sahne arkası yönetmenisiniz, başrol oyuncusu değil.

Pratik Senaryolar: Ne Yapmalı, Ne Yapmamalı?

Senaryo: Çocuğunuz bir kelimeyi hatırlayamadı.

• Yapmayın: Cevabı fısıldamayın.
• Yapın: Sabırla bekleyin. Öğretmeninin ona bir ipucu vermesine veya farklı bir yolla hatırlatmasına izin verin.

Senaryo: Çocuğunuzun dikkati dağıldı.

• Yapmayın: Ekranın dışından "Dersini dinle!" diye seslenmeyin.
• Yapın: Öğretmeninize güvenin. İyi bir öğretmen, öğrencinin dikkatini tekrar nasıl toplayacağını (bir şarkı, bir oyun, komik bir suratla) çok iyi bilir.

Sonuç olarak; Çocuğunuzun zaten harika bir öğretmeni var. Sizin rolünüz ise çok daha özel: onun en güvenli limanı, teknik kahramanı ve en büyük hayranı olmak. Öğretmene ve sürece güvendiğinizde, çocuğunuza da "Sen kendi başına başarabilirsin" mesajını en güçlü şekilde vermiş olursunuz.